B.L. është e punësuar në një institucion publik. Ajo pothuajse 25 vjet punon zellshëm, duke u kujdesur për shëndetin e pacientëve në institucion publik në komunë. Por, pas ashpërsimit të krizës politike dhe emërimit të një drejtuesi të ri, ajo dhe kolege të tjera janë të ekspozuara ndaj presioneve dhe mobingot.
Ajo, si të tjerët që janë në të njëjtën situatë, kanë frikë të flasin publikisht për problemet e tyre. B.L. tashmë ka qenë e gjobitur me shkurtim të pagës, por nëse flet haptazi, ka frikë se mund të pushohet nga puna.
Sipas dëshmive të G.I. nga i njëjti institucion, kushtet e punës janë të padurueshme, ndër të tjera edhe për shkak se institucioni është konvertuar në seli partiake.
“Mes orarit të punës, gjysma e stafit, anëtarë të partisë dhe aktivistë, mbajnë takime dhe merren vesh mbi hapat që do të merren më tej në favor të partisë. Kështu ishte rasti para mbajtjes së konferencës vjetore të Unionit të grave, si edhe gjatë periudhës kur bëheshin listat me votuesit e sigurt të VMRO-DPMNE. Thjesht, institucioni tani funksionon si një seli partiake”, thotë G.I.
“Kjo nuk durohet më. Edhe pse ka një roje të punësuar në institucion, që nga fillimi i vitit, ne mbajmë kujdestari gjatë natës vetë. Si mund një grua për të ballafaqohet vetëm natën, me mbi 100 pacientë, nga të cilat disa janë me diagnoza të sëmundjeve psikike? Në një rast unë u sulmova nga një i shtruar me një diagnozë të tillë. E kur nme jë makinë të institucionit e dërguam në një spital neuropsikiatrik, ajo më akuzoi mua se kisha dëmtuar institucionin, respektivisht se të ardhurat do të zvogëlohen për 200 euro në muaj”,dëshmon B.L.
BL është nënë e 5 fëmijëve dhe tha se të gjitha problemet dhe traumat me të cilat përballe pasqyrohen në jetën familjare. Me burrin janë përpjekur disa herë për të gjetur një zgjidhje, sepse ajo ka një vendim për paaftësi të pjesshme pas mbijetimit të një aksidenti të rëndë në komunikacion. Por, edhe pse ajo ka ndalesë për të ngritur peshë të rëndë, në fakt, çdo ditë, siç pohon, u është ekspozuar përpjekjeve të tilla, sepse duhet t’i lajë në dush pacientët, e disa prej tyre lëvizin vështirë.
“Vendimi që kam marrë nga Komisioni nuk e merr parasysh as ky, e as drejtori i mëparshëm. Unë më njihet as diploma e arsimit të lartë. Për më tepër, në çdo përpjekje për të shprehur pakënaqësinë time, drejtori refuzon të më dëgjojë”, shton BL
E intervistuara e dytë, G.I, reagon edhe për shkak se drejtori, siç thotë ajo, shkel privatësinë e tyre dhe i fyen, ua inspekton dollapët.
“Një ditë ai erdhi dhe më urdhëroi për të hapur dollapin tim dhe hodhi çdo gjë jashtë, për të parë nëse ne kemi diçka të vjedhura nga institucioni. Ka mënyra të tjera për të kontrolluar, në qoftë se ai dyshon vjedhjen, e jo ta bëjë këtë”, thotë G.I
Ajo gjithashtu pohon se drejtori, në një periudhë, ka përdorur automjetin zyrtar për qëllime private.
“Si mund makina zyrtare të përdorin ashtu? Pas orarit, ai shkonte në shtëpi, e parkonte para ndërtesës, e në mëngjes, me të njëjtin automjet vinte në punë. E pra, le të marrim të gjithë automjetet dhe të vozitemi në shtëpi dhe mbrapa. Kur kemi dërgojmë pacientët në spital për ekzaminim, shkojmë me taksi, paguar nga xhepi I jonë, dhe jo gjithmonë i marrim paratë tona prapa”, vërejnë dy të punësuarat në këtë institucion.
Por se kjo është një situatë e tillë konfirmohet edhe nga punonjësit e tjerë. Kryesisht të gjithë të insistojnë në anonimitetin e tyre. Ata janë të bindur se janë të ndjekur në çdo hap, kanë frikë se ua përgjojnë telefonat, e bile thonë se marrin vërejtje për atë se ku vënë “lajk” në Facebook.
“Ne nuk kemi librezat e anëtarësisë dhe ndoshta kjo është arsyeja që ne jemi në sy të keq te drejtori. Për shkak se ka të punësuar që nuk punojnë praktikisht asgjë. Ata janë kuadrot e partisë, të cilët vetëm duken në punë, e më pas, me veturë zyrtare që e parkojnë në bulevard, pinë kafe në ndonjë kafene, e kur vjen koha për shtëpi, vetëm e lënë makinën dhe me këtë përfundojnë obligimet e tyre. Por në qoftë se eventualisht kalojnë më shumë kohë në punë, atëherë ata janë të angazhuar për të ndjekur çdo hap tonin dhe për të na spiunuar, andaj të gjithë kanë frikë të thonë atë që mendojnë, madje edhe për t’u takuar me njerëz që mendojnë ndryshe nga pushteti”, thonë bashkëbisedueset tona.
Nëse mbledhin guximin, siç thonë, do të reagojnë edhe në nivele më të larta. Disa prej tyre, kanë kërkuar ndihmë nga pushteti lokal, por përveç premtimeve, asgjë konkrete nuk është ndërmarrë. E në Inspektoratin e Punës ka marrë përgjigje se ata nuk mund të kryejë asnjë kontroll, për shkak se mu njerëz të tyre të afërt janë të punësuar aty.
Personeli në këtë institucion janë shumë të dëshpëruar me situatën, sepse nuk shohin mënyrë për të realizuar të drejtat e tyre të punës.
Institucioni është i financuar pjesërisht nga bllok dotacionet e Ministrisë së Punës dhe Politikës Sociale, e pjesërisht edhe prej mjeteve të të mbrojturve, të cilët paguajnë rregullisht çdo muaj për qëndrimin e tyre. Por institucioni po përballet me probleme të mëdha financiare, borxhe që kapin shumën e të ardhurave prej një viti nga vetëfinancimi.
Gjysma e të punësuarve janë ekskluzivisht kuadro partiake, të cilët kanë marrë vendim në disa vitet e fundit.
Sipas vlerësimeve të menaxherëve të mëparshëm, ky institucion, në kohërat e mira, ka funksionuar pa probleme me gjysmën e numrit të të punësuarve aktualisht.
