XHABIR DERALLA
Arsyeja për shkrimin e këtij teksti nuk janë sulmet dhe kërcënimet ndaj meje, por janë njerëzit e guximshëm që dolën publikisht me komente dhe mesazhe në mbrojtjen time.
Kur vitin e kaluar, në dhjetor, mora një kërcënim të drejtpërdrejtë për jetën time, e kisha të qartë se nga vinte. Për mua ishte e qartë se kush qëndronte pas kërcënimit dhe si ky kërcënim është i lidhur me qendrat e pushtetit.
Ekipi monitorues i CIVIL-it zbuloi më tepër detaje dhe i publikoi në një raport. Ekipi shkoi një hap më tej dhe e raportoi rastin në Ministrinë e Punëve të Brendshme dhe ka dorëzuar një raport në Prokurorinë Publike. Atëherë, në dhjetor, një nga anëtarët e familjes sime më të afërt më tha se do të shkonte te njeriu që qëndron pas kërcënimit për të ofruar jetën e tij, për të më kursyer mua. Mund ta merrni me mend se kush në familje mund ta thotë një gjë të tillë.
Është nënvlerësim, të thuhet se është tepër e pakëndshme të jetosh me një “shënjestër” në shpinë Shënjestra, e synuar nga “treshet e zeza” të propagandës së nacionalistëve radikalë (të gjithë), qendrave operative të ndikimit ultra të djathtë, anti-perëndimor dhe pro-rus. Sulmet janë të përditshme. Urrejtje e fyerje e pastër, shumë shpesh vulgare.
Dhe shumë gënjeshtra, gënjeshtra famëkeqe.
Shpeshherë, në sulmet ka edhe kërcënime të drejtpërdrejta për vrasje apo thirrje për ekzekutim me pushkatim, varje, djegie… Dhe kështu çdo ditë. Është interesante se shumica e sulmeve janë të organizuara mirë. Ndonëse në pamje të parë ato duken sikur janë shkruar nga një person gjysmë-analfabet, narrativet pas këtyre mesazheve janë menduar me kujdes. Sulmet shpesh shkruhen në gjuhë të koduar. Është një gjuhë e përdorur zakonisht nga gazetarët, prezantuesit dhe YouTuber-ët, dhe përbëhet nga shprehje dhe terma në dukje neutrale, por që kanë një kuptim të thellë negativ dhe me të cilën e drejtojnë audiencën nga komunitete të caktuara ose sjellin njerëz të caktuar në lidhje me ato komunitete, për të cilat, nga ana tjetër, janë formuar stereotipa dhe paragjykime.
Nëse shikoni përmbajtjen e atyre mesazheve, do të thoni se ato janë në kundërshtim me njëra-tjetrën, por duhet të dini se mesazhet e ndryshme i referohen “flluskave” të ndryshme në të cilat gjenden njerëzit. Jo të gjithë ndjekin të gjitha kanalet e komunikimit, por të gjithë zgjedhin një, ose disa burime që përputhen me interesat, besimet dhe orientimin e secilit përdorues individual. Por, këto janë gjëra tashmë të njohura.
Atë që dëshiroja veçanërisht të theksoj në këtë tekst është se – pas nëntë muajsh (!) – Prokuroria Publike iu përgjigj ankesës për kërcënimin e jetës sime, me këto fjalë: “është vërtetuar se komenti i publikuar nga personi Aleksandar Antiç ishte një përleshje gazetareske, pa qëllim konkret dhe qëllim drejtim të kërcënimit, as për të frikësuar dikë, veçanërisht jo autorin e tekstit, Xhabir Deralla, si dhe për shkak të mungesës së provave për adresën e saktë IP nga ku është publikuar komenti, konstatoj se nuk ka vend për veprime të prokurorisë publike” (Kam bërë korrigjime minimale drejtshkrimore, origjinali mund të shihet në këtë vegëz, ku gjendet edhe raporti i Ekipit Monitorues i CIVIL-it Disinfo – CDMT).
Këtu dua të falënderoj në radhë të parë të gjithë kolegët e mi nga CIVIL-i, për punën e tyre vetëmohuese në mbrojtje të të drejtave dhe lirive të njeriut, që i bën ata edhe mbrojtësit e mi. Pas këtij vendimi alarmues të Prokurorisë Publike, nëntë muaj pas kallëzimit (!), Prof. Emilija Celakoska, Frontlineri Jane Gjorgjioski dhe gazetari veteran Zoran Ivanov.
“Prokurori dhe prokuroria sapo kanë goditur njëri-tjetrin me të njëjtin plumb që kanë përdorur kërcënuesit për të qëlluar Xhabirin”, ka shkruar Zoran Ivanov në CivilMedia.
“Prokurori Anel Fidoski në mënyrë universale prezanton standardin që kërcënimi me vdekje me plumba është në rregull, sikurse ka marrë Xhabir Deralla”, thuhet në titullin e komentit të Prof. Celakoska, i transmetuar në CivilMedia.
“Kur plumbi do të godasë më herët ose më vonë, sipas PTHP-së, është përleshje gazetareske”, ka shkruar Jane Gjorgjioski në Frontline.
“Mbrojtja e të drejtave të njeriut dhe liria e shprehjes përballë autoritarizmit në rritje në Maqedoninë e Veriut: Rasti i Xhabir Derallës” është titulli i analizës nga Heather Roberson nga Universiteti Virginia, SHBA.
Dua t’i falënderoj sinqerisht dhe nga zemra.
Gjithashtu, falënderoj të gjithë ata që shprehën solidaritetin e tyre në mesazhe, telefonata dhe takime.
Unë jam krenar dhe mirënjohës ndaj Asociacionit të Evropës Juglindore nga Gjermania, që më dha çmimin Solidariteti 2024 për gazetarët nga Evropa Juglindore.
Jam krenar dhe mirënjohës për Urdhrin e Meritës që më është dhënë nga Presidenti i Ukrainës, Ekselencës së Tij -Volodymyr Zelensky, në vitin 2023, për luftën time kundër propagandës ushtarake ruse.
I falënderoj gjithashtu familjen dhe miqtë e mi që kanë gjithmonë mirëkuptim, mbështetje dhe një fjalë të mirë për mua.
Nuk kam fjalë të mjaftueshme për të shprehur plotësisht mirënjohjen time.
Nëse ndonjëherë edhe do të më godasë godet plumbi, e di që do të largohem me kokën lart dhe krenar. Pavarësisht nga pozita, ndoshta qesharake e trupit të pajetë nga i cili do të jem i detyruar të largohem. Do të marr me vete një buzëqeshje dhe ngrohtësi , sepse e di që nuk jam vetëm. Lufta do të vazhdojë. Është një luftë për liri, drejtësi dhe paanësi, të vërtetën, të drejtat dhe liritë e njeriut… Dhe nuk kam asnjë dyshim: Ne do të fitojmë!
Teksti është qëndrim personal i Autorit.