Xhabir Deralla
Më 1 janar 2025, bota do t’i afrohet mesit të dekadës më sfiduese që nga përfundimi i Luftës së Dytë Botërore. Jetojmë në një dekadë kur të pasurit dhe të fuqishmit e pakufishëm, agresorët dhe kriminelët, tiranët dhe shërbëtorët e tyre kanë bërë gjithçka për t’i bindur njerëzit se ata janë të vegjël dhe të parëndësishëm. Jetojmë në një dekadë kur gënjeshtrat, manipulimi dhe urrejtja prezantohen si të vërteta, si mbrojtje e interesit publik dhe si patriotizëm.
Në të njëjtën kohë, jetojmë në një dekadë të njohurive, përparimit teknologjik dhe lëvizshmërisë. Rruga që zgjedhim për të vazhduar dhe për të përfunduar këtë dekadë do të përcaktojë jetët tona në të ardhmen. Ideologjitë e errëta janë vetëm një hap larg nga nisja e një beteje vendimtare për të pushtuar botën dhe jetët tona. Por ata që besojnë në liri, drejtësi dhe njerëzimin janë po aq afër për t’u ngritur dhe për të thënë – JO! – duke ndryshuar rrjedhën e historisë.
Ka ende kohë që secili të bëjë një premtim për Vitin e Ri për t’u angazhuar përsëri në luftën për demokraci dhe të drejtat e njeriut, për të nderuar vlerat që bazohen në respekt për dinjitetin dhe lirinë njerëzore. Edhe më të mëdhenjtë dhe më të fuqishmit dorëzohen përballë qëndresës së “të vegjëlve”. Sepse, pavarësisht se sa të vegjël dhe të parëndësishëm mund të duken njerëzit, ata janë pjesë e diçkaje shumë më të madhe – NJERËZIMIT.
Në një epokë kur koha digjitale na lidh si kurrë më parë, përballemi me një paradoks: e vërteta lufton për të dalë në sipërfaqe nga oqeani i dezinformatave, dhe vlerat demokratike zbehen dhe shtypen nga lakmia, frika dhe urrejtja. Kjo dekadë është një provë e aftësisë sonë për të zgjedhur midis solidaritetit dhe egoizmit, midis përparimit dhe shkatërrimit, midis humanizmit dhe brutalitetit.
Betejat më të mëdha nuk zhvillohen vetëm në vijat e frontit të zonave të luftës, por edhe brenda mendjeve tona, zemrave tona dhe në marrëdhëniet tona me njerëzit në komunitetet tona. A do të lejojmë që propaganda të formësojë bindjet tona, apo do të luftojmë për të drejtën për të menduar në mënyrë kritike dhe për lirinë e fjalës? Kjo betejë fillimisht zhvillohet në mendjet dhe zemrat tona! A do të vazhdojmë të injorojmë vuajtjet e atyre që janë të ndryshëm nga ne, apo do të gjejmë guximin dhe integritetin për të qëndruar në mbrojtje të tyre? Fronti më i ashpër është brenda vetes. Nëse njerëzimi, drejtësia dhe solidariteti triumfojnë, forcat e errëta do të mposhten në të gjitha frontet e tjera.
Çdo zgjedhje që bëjmë mund të jetë ose një tullë në muret që ndajnë, ose një dërrasë në urat që lidhin njerëzit. Çfarë bote do të ndërtojmë dhe do t’u lëmë brezave të ardhshëm është zgjedhja jonë. Nëse dorëzohemi përballë forcave të errëta ose luftojmë për një botë më të mirë, varet nga secili prej nesh. Ajo që mund të duket si një veprim i vogël dhe i parëndësishëm mund të jetë fillimi i një ndryshimi të madh – duke hedhur një votë, duke marrë pjesë në protesta pro-demokracisë, duke zgjatur një dorë ndihme, duke ofruar fjalë inkurajimi dhe ngushëllimi – e gjitha kjo kontribuon në një përpjekje më të madhe dhe kolektive. Ndryshimet e mëdha gjithmonë fillojnë me hapa të vegjël, ndonjëherë mezi të dukshëm.
Le të jetë ky Vit i Ri një moment për të ndalur dhe për të pyetur veten: Çfarë bote duam për veten tonë dhe për brezat e ardhshëm? Përgjigja e kësaj pyetjeje nuk qëndron vetëm në fjalët që themi, por në veprimet që ndërmarrim.
Ka forcë në unitet, forcë në qëndresën kundër padrejtësisë dhe forcë në besimin se njerëzimi mund të triumfojë. Le të jetë viti 2025 një vit shprese të ripërtërirë, një vit kur i kujtojmë vetes se fuqia e njerëzimit qëndron në bashkimin dhe solidaritetin tonë. Një vit i angazhimit tonë të ripërtërirë për luftën për demokraci dhe të drejtat e njeriut.
Gëzuar Vitin e Ri!
